Επηρεασμένος από τις συχνές διαφημίσεις για το χωριό Θεολόγος με τις υπέροχες ταβέρνες του, αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε, μιας και είχαμε πήξει στο ψάρι 5 μέρες τώρα στο νησί.. Νόστιμα γουρουνόπουλα και λαχταριστά κατσικάκια διαφήμιζε ο τοπικός κράχτης. ΑΠΑΤΗ! Αφού κάναμε ένα σωρό χιλιόμετρα, φτάσαμε τελικά στο χωριό. Αν και το μαγαζί Αύγουστος έμοιαζε άδειο (πέρα από κάτι ανυποψίαστους τουρίστες) και έμοιαζε κάργα τουριστικό (ό,τι χειρότερο δηλαδή) αποφασίσαμε να καθίσουμε μιας και ήμασταν αρκετά πεινασμένοι για να γυρίσουμε πίσω.
Αρχικά μας υποδέχτηκε ένας ντυμένος καπετάνιος (σημ: ο Θεολόγος ανήκει στο ορεινό τμήμα του νησιού) ο οποίος μάλλον ήταν ο τρελός του χωριού. Καθώς μπαίναμε παρατήρησα στα δεξιά μου μια τζαμαρία με σούβλες γεμάτες κρέατα τα οποία φαινόντουσαν να γύριζαν μέρες τώρα! Δε δώσαμε σημασία, πιστέψαμε ότι ίσως είναι για ντεκόρ και παραγγείλαμε 1 κιλό γουρουνόπουλου.
Το γκαρσόνι μας έφερε μια πιατέλα αποτελούμενη από ένα κόκκαλο 500 γραμμαρίων άγνωστης προελεύσεως, 400 γραμμάρια αναμασημένο κρέας και κάτι γαρνιτούρες που έμοιαζαν να 'χαν πέσει από κανά άλλο πιάτο. Το φαγητό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! Και δεν είμαι κανάς τυχαίος.
Το χειρότερο απ όλα όμως ηταν ότι το μαγαζί ήταν γεμάτο Αλβανούς. Στο σέρβις, στην κουζίνα, παντού! Δεν είμαι ρατσίστας και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί τους. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσες να συνεννοηθείς μιας που δεν καταλάβαιναν ούτε ελληνικά, ούτε αγγλικά. Μέχρι και ο καπετάνιος, καθώς φεύγαμε μούγκρισε κάτι σε ακαταλαβίστικη διάλεκτο. Η ελληνική μας κουζίνα δυσφημίζεται στα χέρια των αλλοδαπών, οι οποίοι μάλιστα δουλεύουν σαν σκλάβοι και πληρώνονται ελάχιστα. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στον Έλληνα ταβερνιάρη!
Τάκης από Καρδίτσα
Αρχικά μας υποδέχτηκε ένας ντυμένος καπετάνιος (σημ: ο Θεολόγος ανήκει στο ορεινό τμήμα του νησιού) ο οποίος μάλλον ήταν ο τρελός του χωριού. Καθώς μπαίναμε παρατήρησα στα δεξιά μου μια τζαμαρία με σούβλες γεμάτες κρέατα τα οποία φαινόντουσαν να γύριζαν μέρες τώρα! Δε δώσαμε σημασία, πιστέψαμε ότι ίσως είναι για ντεκόρ και παραγγείλαμε 1 κιλό γουρουνόπουλου.
Το γκαρσόνι μας έφερε μια πιατέλα αποτελούμενη από ένα κόκκαλο 500 γραμμαρίων άγνωστης προελεύσεως, 400 γραμμάρια αναμασημένο κρέας και κάτι γαρνιτούρες που έμοιαζαν να 'χαν πέσει από κανά άλλο πιάτο. Το φαγητό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! Και δεν είμαι κανάς τυχαίος.
Το χειρότερο απ όλα όμως ηταν ότι το μαγαζί ήταν γεμάτο Αλβανούς. Στο σέρβις, στην κουζίνα, παντού! Δεν είμαι ρατσίστας και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί τους. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσες να συνεννοηθείς μιας που δεν καταλάβαιναν ούτε ελληνικά, ούτε αγγλικά. Μέχρι και ο καπετάνιος, καθώς φεύγαμε μούγκρισε κάτι σε ακαταλαβίστικη διάλεκτο. Η ελληνική μας κουζίνα δυσφημίζεται στα χέρια των αλλοδαπών, οι οποίοι μάλιστα δουλεύουν σαν σκλάβοι και πληρώνονται ελάχιστα. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στον Έλληνα ταβερνιάρη!
Τάκης από Καρδίτσα
