O σχεδόν πλήρης σκελετός ενός κοντόχοντρου δεινόσαυρου, που ήρθε στο φως στην περιοχή της Ρουμανίας, δίνει μια νέα εικόνα για τα αρπακτικά μιας Ευρώπης κατακερματισμένης σε πολλά μικρά νησάκια, γύρω στο τέλος της κυριαρχίας των ερπετών.
Ο «μπαλάουρ μπόντοκ», δηλαδή «κοντόχοντρος δράκος» είχε μήκος μόλις 1,8 έως 2,1 μέτρα από το ρύγχος μέχρι την άκρη της ουράς, και κορμό σε μέγεθος υπερμεγέθους γαλοπούλας. Έζησε στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου πριν από 90 έως 65 εκατομμύρια χρόνια.
«Ο μπαλάουρ μπόντοκ είναι βαρύς, με ασυνήθιστα κοντόχοντρα άκρα και συγχωνευμένα οστά. Δείχνει πόσο ασυνήθιστη ήταν η πανίδα της περιοχής στα τέλη της εποχής των δεινοσαύρων» σχολίασε στο AFP o Μαρκ Νόρελ, πρόεδρος του Τμήματος Παλαιοντολογίας στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Στα τέλη της Κρητιδικής, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω των υψηλών θερμοκρασιών είχε κατακερματίσει την Ευρώπη σε πολλά μικρά νησιά. Η απομόνωση σε αυτά τα νησάκια φαίνεται ότι προκάλεσε το φαινόμενο του νανισμού, μια δραστική συρρίκνωση του σώματος πολλών ερπετών ώστε να αρκούνται σε περιορισμένους πόρους.
Ο κοντόχοντρος δράκος ήταν συγγενής του φοβερού βελοσιράπτορα, ενός πολύ μεγαλύτερου αρπακτικού δεινόσαυρου που έγινε περισσότερο γνωστός χάρη στην ταινία Τζουράσικ Παρκ του Σπίλμπεργκ.
Η ρουμανική εκδοχή παρουσίασε όμως πολλά μοναδικά ανατομικά χαρακτηριστικά. Τα ατροφικά άνω άκρα έφεραν δύο γαμψά νύχια, αντί για ένα, με την οποία πιθανώς σκότωνε τη λεία του. Για να κόψει κομμάτια σάρκας, όμως, χρησιμοποιούσε πιθανότατα τα κοντά και ισχυρά πίσω πόδια.
Το μικρόσωμο αρπακτικό φαίνεται ότι μπορούσε να σκοτώνει ζώα πολύ μεγαλύτερα από το ίδιο. Είχε πιθανότατα μεγάλη αντοχή στις αναμετρήσεις με τη λεία του, φαίνεται όμως ότι δεν μπορούσε να τρέξει με μεγάλη ταχύτητα.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Newsroom ΔΟΛ
Ομάδα του www.e-protasi.com
